Γουάνς γιουπόν ε τάιμ ρώτησαν μία μεγάλη πριγκήπισσα (όχι την βασίλισσα Αντουανέτα), αν είναι σωστό να τρέφεται με παντεσπάνι ενώ οι άνθρωποι «έξω» απ’ το παλάτι πεινούσαν και δεν είχαν ούτε ψωμί να φάνε.
Η μεγάλη πριγκήπιισα (που δεν ήταν η βασίλισσα Αντουανέτα) απάντησε θυμωμένα πως αυτό ήταν συκοφαντκό – συγκεκριμένα δεν τρεφόταν με παντεσπάνι αλλά με απλό κέικ.
Την άλλη μέρα οι σχολιογράφοι τής εποχής την πήραν στο ψιλό.
Ένας σκεπτικιστής φιλόσοφος - ερασιτέχνης οικονομολόγος όμως, είπε ότι αν δεν υπήρχαν οι παλατιανοί (κυβερνητικοί, σφουγγοκωλάριοι και τοπ αριστοκράτες) και το ΑΕΠ τής χώρας μοιραζόταν δίκαια σε όλους, αυτή περίπου θα ήταν η διατροφή τού κάθε πολίτη: το κέικ. Άρα η μεγάλη πριγκήπισσα (που δεν ήταν η βασίλισσα Αντουανέτα) δεν έκλεβε, απλά έπαιρνε το δίκαια αναμενόμενο.
Η παρατήρηση δημιούργησε σύγχηση στο ακροατήριο, για αυτό όλοι μαζί πήγαν σε έναν φιλόσοφο ηθικολόγο / καλό άνθρωπο να τού θέσουν το θέμα και εκείνος να πει ποιος είχε δίκιο και ποιος άδικο.
Ο φιλόσοφος ηθικολόγος / καλός άνθρωπος – άλλο που δεν ήθελε – τούς απάντησε ότι η μεγάλη πριγκήπισσα φαινόταν να έχει δίκιο αλλά δεν είχε. Γιατί όποιος κατέχει πολιτικά αξιώματα, τα κατέχει (διεκδικώντας τα ή κληρονομώντας τα) στο όνομα τού καλού που θέλει για τον λαό «του» και πρέπει να νοιάζεται για τον λαό τουλάχιστον όσο νοιάζεται για τον εαυτό του. Άρα δεν θα έπρεπε να δέχεται να τρώει κέικ, ούτε να αποθηκεύει κέικ, όσο ο λαός ψωμολυσσάει.
Όταν μάλιστα τού είπαν ότι η εν λόγω μεγάλη πριγκήπισσα (που δεν ήταν η βασίλισσα Αντουανέτα) για λίγο καιρό είχε χρηματίσει βεζύρης και εργάστηκε άοκνα για να υπερκεράσει / διαλύσει τη δημόσια διοίκηση, αντικαθιστώντας την με ΜΚΟs, και έφτιαξε νομοθετικό έργο τόσο ερασιτεχνικό όσο τα μάγια τού Μίκυ στην «Φαντασία», ο φιλόσοφος ηθικολόγος / καλός άνθρωπος κούνησε το κεφάλι του και είπε «άει σιχτίρ» (πράγμα που κανονικά δεν ήταν καθόλου τού χαρακτήρος του).
Ηθικό δίδαγμα: «Δεν χρειάζεται να γίνετε μεγάλη πριγκήπισσα (ή η βασίλισσα Αντουανέτα) αν σάς αρέσει το κέικ. Αρκεί να γίνετε πρέσβειρα, κοινοτική επίτροπος, ... κάτι τέλος πάντων, χρήσιμο στην κοινωνία αλλά όχι πολύ.»
Idom
Υ/γ.:
Όποιος δεν έχει ευφράδεια σκέψεων κανιβαλίζει την ιστορία. Για να μην με φάνε οι τύψεις, παρακαλώ ιδέτε εδώ.
Η ανάρτηση παρουσιάζει υστέρηση στην παρακολούθηση τής επικαιρότητας αλλά δεν πειράζει, όσο πιο σουρεάλ τόσο καλύτερα.
I.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου