Απόσπασμα από την "απολογία" τού Wilhelm Furtwaengler

"I knew Germany was in a terrible crisis; I felt responsible for German music, and it was my task to survive this crisis, as much as I could. The concern that my art was misused for propaganda had to yield to the greater concern that German music be preserved, that music be given to the German people by its own musicians. These people, the compatriots of Bach and Beethoven, of Mozart and Schubert, still had to go on living under the control of a regime obsessed with total war. No one who did not live here himself in those days can possibly judge what it was like. Does Thomas Mann [who was critical of Furtwängler's actions] really believe that in 'the Germany of Himmler' one should not be permitted to play Beethoven? Could he not realize that people never needed more, never yearned more to hear Beethoven and his message of freedom and human love, than precisely these Germans, who had to live under Himmler’s terror? I do not regret having stayed with them."


«Ήξερα ότι η Γερμανία βρισκόταν σε τρομερή κρίση· ένιωθα υπεύθυνος για τη Γερμανική μουσική και ήταν καθήκον μου να επιβιώσω από αυτήν την κρίση, όσο μπορούσα.  Η έγνοια ότι η τέχνη μου χρησιμοποιείτο καταχρηστικά για προπαγάνδα, είχε να ζυγιστεί με τη μεγαλύτερη έγνοια, να διατηρηθεί η Γερμανική μουσική, να δοθεί στο Γερμανικό λαό από τους ίδιους της τους μουσικούς.  Αυτοί οι άνθρωποι, οι συμπατριώτες τού Μπαχ και τού Μπετόβεν, τού Μότσαρτ και τού Σούμπερτ, είχαν να συνεχίσουν να ζουν κάτω από τον έλεγχο ενός καθεστώτος εμμονικού με τον ολοκληρωτικό πόλεμο.  Κανένας που δεν έζησε εδώ, ο ίδιος, εκείνες τις ημέρες, δεν υπάρχει περίπτωση να αντιληφθεί πώς ήτανε.  Μπορεί να πιστέψει ο Τόμας Μαν* ότι στη “Γερμανία τού Χίμλερ” δεν επιτρεπόταν σε κάποιους να παίξουν Μπετόβεν;**  Δεν μπορεί να καταλάβει ότι άνθρωποι δεν χρειάστηκαν ποτέ περισσότερο, δεν λαχτάρησαν ποτέ περισσότερο, να ακούσουν Μπετόβεν και το μήνυμά του για ελευθερία και ανθρώπινη αγάπη, όσο αυτοί ακριβώς οι Γερμανοί που είχαν να ζήσουν κάτω απ’ τον τρόμο τού Χίμλερ;  Δεν μετανιώνω που έμεινα μαζί τους.»

*  Ο Τόμας Μαν ήταν επικριτικός απέναντι στις πράξεις τού Φουρτβένγκλερ.

**  Εννοεί την απαγόρευση στους (Γερμανο-) Εβραίους μουσικούς να συμμετέχουν σε ορχήστρες και να παίζουν γερμανική μουσική.     

Θεωρώ το παραπάνω, υποδειγματικό παράδειγμα τής διαφοράς μεταξύ πατριωτισμού και εθνικισμού.

Η ελληνική μετάφραση είναι δική μου. 

Διαβάστε:

http://en.wikipedia.org/wiki/Wilhelm_Furtw%C3%A4ngler

http://www.dailykos.com/story/2011/12/09/1041353/-Thursday-Classical-Music-OPUS-62-Beethoven-s-Ninth-Symphony?via=tag

Idom

Αναδημοσίευση

Λίγες ημέρες πριν, από τον Πιτσιρίκο:

εδώ


Idom

Πολιτικός καζαεννέας*

Για να δούμε αν καταλαβαίνω σωστά τι γίνεται:

Το Πασόκ πριν χρόοοονια τάισε τη χρυσή αυγή

– που τότε είχε  βασιλικοχουντοακροδεξιούς ανταγωνιστές –

για να έχει να τη δείχνει σαν μπαμπούλα

στους αυτόχθονες. 

Η οποία Χρυσή Αυγή ήταν κάτι σαν το far UV τής ΝΔ – φως σκοτεινό εκ τού φάσματός της.

Ας προβλέψω τι θα γίνει τις επόμενες ημέρες. 

Όταν τα συστημικά / καθεστωτικά ΜΜΕ θα ‘χουν

- όσο μπορούν –

υποβάλλει αντι-χρυσαυγήτικη γραμμή στο πόπολο

και όταν θα έχει εκδοθεί κάποια Πυθιακή εντολή για έλεγχο τής ΧΑ από την Εισαγγελία,

η ΝΔ-Πασόκ θα προτείνει κραυγαλέα στον Σύριζα...

(δηλαδή, σε όλο το «φάσμα τού δημοκρατικού πολιτικού χώρου» θα το προτείνει,

αλλά χέστηκε η ΝΔ-Πασόκ για τους υπόλοιπους)

... να συνεργαστούν για να αντιμετωπίσουν τον κοινό κίνδυνο τής ΧΑ.

Τον οποίο διατρέχει η κοινωνία.

Ο κος Κουβέλης έχει ήδη πιάσει στασίδι.  Έχοντας γελοιοποιηθεί συστηματικά,

και βάζοντας πολλά αυτογκόλ,

συμμετέχοντας στην τρικομματική,

αναγκάστηκε να αποχωρήσει όταν ο πρώτος κόμματος τον εξώθησε

στο χώρο, που πλέον οι ψηφοφόροι όχι απλά δεν σε ψηφίζουν, αλλά θυσιάζουν το ψηφοδέλτιο τους

για να γράψουν διάφορα χλευαστικά για πάρτη σου.

Όμως

– σώφρονες οι κακοί –

ο πρώτος κόμματος

(και ο δεύτερος, αλλά ποιος ασχολείται πια με τον δεύτερο;)

δεν λοιδώρησε τον κον Κουβέλη και το κόμμα του

και έμειναν φίλοι και πολιτισμένοι

με το σάς και με το σεις.

Και ιδού, αποκάλυψη μέγιστη: σε τι χρησίμεψε το κλείσιμο τής ΕΡΤ!  Να γίνει συμπορευόμενη συμπολίτευση το Κουβελήκομμα.

Και ιδού, πόσο χρησιμεύει τώρα, ως αντι-ΧΑ λαγός!

(το σωστό βέβαια είναι και εγώ

σαν δημοκράτης

να μιλώ για κόμμα και όχι για πολιτικό αρχηγό,

αλλά στην περίπτωση τού κόμματος τού κου Κουβέλη (αλήθεια, πώς το λένε;)

όλοι οι άλλοι τού κόμματος κάνουν τα πάντα για να δείχνουν

ότι λείπουν

πέρα μακριά.

Οπότε γιατί να τους κακοκαρδίσω και να τους δείξω με το δάχτυλο;

Ίσως πολύ καλύτερα που κάνουν έτσι.

Οπότε γιοκ κόμμα, μόνο κος Κουβέλης)

Το ΚΚΕ δεν θα συμμετέχει

όμως κανείς από τη δικομματική δεν θα θυμώσει (πολύ) μαζί του

(χρειαζόμαστε το ΚΚΕ για να κόψει ψήφους από τους επάρατους)

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δεν ξέρω τι θα κάνουν,

απρόβλεπτοι άνθρωποι

και εγώ μύωπας.

   

Και ο Σύριζα θα είναι πάλι ο φταίχτης,

αυτός, που δεν θα θέλει να συνεργαστούν οι Δημοκρατικές δυνάμεις για να εκδιωχθεί ο Όφις

και θα βγαίνουν το βράδια τα πρετεντέρια στην TV και θα ανακρίνουν

και θα επιπλήττουν

τους Συριζιανούς:

«δεν θέλετε να παταχθεί η χρυσή αυγή;»

«μα πώς, εσείς ένα αριστερό κόμμα;»

«τότε, γιατί δεν συνεργάζεστε με τα άλλα μεγάλα κόμματα;»

«από τις λίγες φορές που η πλειοψηφία συμφωνεί να δράσει από κοινού, εσείς τη σαμποτάρετε...»

«έως τώρα δεν καταδικάζατε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται,

δεν καταδικάζατε τη βία όταν προέρχεται από τους αναρχικούς,

τώρα δεν την καταδικάζετε και όταν προέρχεται από τους ναζιστές!»

Και έτσι πάλι ο Σύριζας θα είναι ο φταίχτης.

Και αν μεν δείξει χαρακτήρα και αρνηθεί,

θα πουν ότι έμμεσα στηρίζει τη χρυσή αυγή, τους μπαχαλάκηδες, το ανθελληνικό κλίμα 

και όλα τα άκρα ίδια είναι.

Θα βγει και ο Μπένι να τα πει αυτά...

  

Αλλά τι να κάνουμε;  Αναμενόμενοι οι γκαίμπελς στις κοινωνίες των ανθρώπων.

Το πρόβλημα είναι

ότι κάποιοι γεφυράκηδες και καρεκλάκηδες

- πολλοί τέτοιοι στον Σύριζα και όλο αυγαταίνουν -

θα πουν «Ναι,

να συνεργαστούμε».

Και θα ‘ναι τότε ο καιρός που το σύστημα

θα χρειάζεται να προετοιμάσει τον επόμενο αποδιοπομπαίο τράγο.

(10-15 χρόνια χρειάζεται συνήθως μία προετοιμασία,

αλλά έχουνε/έχουμε και προετοιμασίες fast track.)

Και νομίζω ότι τότε ο δείκτης θα έχει κάνει κύκλο

και ο νέος αποδιοπομπαίος θα είναι πάλι το ΚΚΕ.

Για να πληρωθούν οι Αρχαίες γραφές:

"Καλά, εσείς δεν τρώγεστε με τίποτα..."

Idom

* Καζαεννέας λέγεται ο Καζαμίας που εκδίδεται τον Σεπτέμβρη.

Καιρός του σπείρειν, καιρός του θερίζειν

Είδα το ποίημα με την εμβληματική φράση στο blog τού Ροβυθέ (εδώ)

και σκέφτηκα αμέσως

" Καιρός που το "Έθνος*" ξιφουλκεί πλησίστιο εναντίον τής χρυσής αυγής "

...

Idom

* (η εφημερίδα, εννοείται)
και το Μέγκα και ο Σκάι και ...

Διαφήμιση που θα θέλαμε να δούμε

         

Η παρακάτω τηλεοπτική διαφήμιση είναι αυστηρά ακατάλληλη για ανήλικους.  Η προβολή της πρέπει να επιτρέπεται μόνο στη νυκτερινή ζώνη, με την γνωστή ένδειξη  X , πάνω δεξιά (ή αριστερά) στην οθόνη.

Λαμβάνουν μέρος:

Ένας πρωθυπουργός

Τρεις επίτροποι

Προαιρετικά, μερικοί κομπάρσοι για τη δεύτερη σκηνή.

Περιγραφή επιτρόπων:

Ο πρώτος είναι ψηλός, «μπαστουνόρθιος*».  Αραιά μαλλιά.  Σχετικά αδύνατος.  Δείχνει από παλιό αριστοκρατικό σόι.  Η οικογένειά του προσαρμόστηκε στα σύγχρονα δεδομένα και συνεχίζει να ανήκει στην οικονομική & κοινωνική ελίτ.  Το ύφος του είναι υπεροπτικό, σκληρό, με μία ζυμωμένη υποκρισία – αδιόρατη πια.  Δείχνει να σιχαίνεται μόνιμα το περιβάλλον του.

Η δεύτερη είναι εμφανώς μεσήλικη, εμφανώς στεγνωμένη και εμφανώς έχει αγωνιστεί άγρια στη ζωή της για να προχωρήσει.  Σχεδόν σίγουρα, έχει τις καλύτερες δικαιολογίες από όλο το τσούρμο.  Μάλιστα, σε ένα άλλο Σύμπαν ίσως να ήταν διαφορετική, μία καλή, ευτυχισμένη και δραστήρια γιαγιά.

Ο τρίτος είναι λίγο πιο κοντός από το μέσο όρο.  Αποπνέει φτωχική καταγωγή – το «φωνάζει» και το μισεί.  Ξεκίνησε από φτωχή οικογένεια και σχίστηκε για να ανέλθει.  Έζησε στοχοπροσηλωμένος, με ένδεια.  Έκανε οικονομικές σπουδές και ειδίκευση.  Πρότυπο «κίλλερ» τεχνοκράτη.  Σχεδόν χωρίς καθόλου κουλτούρα και με ελάχιστη παιδεία, τόση ώστε να γίνεται ανεκτός από άτομα υψηλότερων κοινωνικών κύκλων.  Τρέφει μεγάλη ζήλια και φόβο για τα άτομα σαν τον πρώτο επίτροπο: είναι το άπιαστο όνειρό του.

Οι τρεις επίτροποι φοράνε κουστούμια (η κυρία, ταγέρ).  Στο στήθος, στην πλάτη και στα μπράτσα τού καθενός υπάρχουν καρφιτσωμένα υφάσματα που γράφουν  Τ1 ,  Τ2  και  Τ3 .

Σκηνή πρώτη

Μία μεγάλη σάλα.  Υπάρχουν καναπέδες, μερικές πολυθρόνες, ένα τραπεζάκι, ίσως και κάποιο "σύνθετο" ή βιβλιοθήκη ή παρόμοιο έπιπλο.  Πάντως το δωμάτιο δεν είναι βαρυφορτωμένο.  Σε ένα τοίχο κρέμονται διάφορα, ετερόκλητα και ακαθόριστα όργανα.  Μερικά φαίνονται ότι είναι όργανα βασανιστηρίων.  Σε έναν άλλο τοίχο υπάρχει ένα μεγάλο κλιματιστικό, το οποίο δουλεύει: τα φυλλαράκια από ένα φυτό, σε μία γλάστρα που βρίσκεται από κάτω, ταλαντεύονται με το αεράκι.  Περίπου στη μέση τού δωμάτιου υπάρχει ένα μεταλλικό, χειρουργικό τραπέζι.

Με το άνοιγμα τής σκηνής, μετά από ένα γρήγορο τράβελινγκ στο δωμάτιο, βλέπουμε, σε ένα σχετικά άδειο μέρος, τον πρωθυπουργό και τους τρεις επιτρόπους γύρω του, σε κάποια απόσταση.

Ο πρωθυπουργός έχει χαμογελαστό ύφος.  Πάει να πει κάτι, αλλά πριν προλάβει, ο τρίτος επίτροπος τον πλησιάζει και τον αρχίζει στις γροθιές.  Ο πρωθυπουργός δεν φαίνεται να εκπλήσσεται και δεν προσπαθεί να αμυνθεί.  Οι άλλοι δύο κοιτάνε.  Με κάθε γροθιά, ο πρωθυπουργός τινάζεται ένα δύο βήματα πιο πέρα και λυγίζει πότε από τη μία μεριά και πότε από την άλλη.

Μετά την τρίτη γροθιά, έχει πλησιάσει στην ακτίνα τού ρεύματος τού αέρα τού κλιματιστικού.  Κοιτάει προς το μέρος τού κλιματιστικού χαμογελώντας.  Δέχεται αδιαμαρτύρητα και άλλες γροθιές, και μετά από κάθε μία, στρέφεται ξανά προς το κλιματιστικό και δείχνει να ανακουφίζεται από τη δροσιά του.  Στο αναμεταξύ έχει πλησιάσει η γυναίκα επίτροπος κρατώντας μαστίγια, αλυσίδες, γκλομπ κ.τλ..  Αναλαμβάνει αυτή τώρα να κτυπάει τον πρωθυπουργό.  Τού τραβάει τα ρούχα και τα σκίζει.  Τον ρίχνει κάτω και μετά αρχίζει να χοροπηδάει επάνω του.  Ο πρωθυπουργός συνεχίζει να κοιτάει προς το κλιματιστικό.  Δείχνει σαν άνθρωπος ταλαιπωρημένος μεν, αλλά πολύ ανακουφισμένος από το δροσερό αεράκι.  Το πρόσωπό του είναι μωλωπισμένο.  Αν φοράει γυαλιά, στέκονται - δεν στέκονται στραβωμένα στο κεφάλι του.

Πλησιάζει ο τρίτος επίτροπος.  Αρπάζει τον πρωθυπουργό, τον σηκώνει «καροτσάκι» και τον πετάει σε έναν καναπέ.  Τα γυαλιά πετάγονται πέρα.  Ορμάει επάνω του και αρχίζει να τον κοπανάει, με ένα μπαστούνι στο ένα χέρι και ένα μαστίγιο στο άλλο.  Έπειτα τού πιάνει το κεφάλι και αρχίζει να το κοπανάει στο κεφαλάρι τού καναπέ.  Ο πρωθυπουργός αντέχει όμως.  Έχει μόνιμα στραμμένο το βλέμμα προς το κλιματιστικό και χαμογελάει στωικά.

Ο επίτροπος τού σχίζει τελείως τα ρούχα και τα πετάει τριγύρω.  Έχει αφηνιάσει και ούτε που καταλαβαίνει πια τι κάνει.

Αυτό είναι το σύνθημα για να πλησιάσουν και οι άλλοι δύο και να αρχίσουν και οι τρεις μαζί να βασανίζουν τον πρωθυπουργό.  Μέσα στη φασαρία κάποιο πόδι πατάει τα πεσμένα του γυαλιά και τα σπάει.     

Ακολουθεί ωμότητα και διαστροφή που δεν μπορούμε να αναπτύξουμε σε αυτό το μπλογκ.  Οι άντρες επίτροποι βγάζουν τα σακάκια τους και κάποια στιγμή η κάμερα πιάνει την επίτροπο που ετοιμάζεται να βγάλει τη φούστα της, χωρίς όμως να μαθαίνουμε τι θα γίνει μετά.  Ο πρωθυπουργός είναι πάντα εστιασμένος στο κλιματιστικό και το απολαμβάνει.  Το δροσερό αεράκι ανεμίζει τα μαλλιά του και το πρόσωπό του παραμένει καθαρό, αν και ταλαιπωρημένο.  Χαμογελάει πάντα.  Η κάμερα απομακρύνεται από το σύμπλεγμα, με την εικόνα των τριών επιτρόπων ριγμένων πάνω στον πρωθυπουργό, να κάνουν ακατονόμαστα.

Η κάμερα καταλήγει στον τοίχο με το κλιματιστικό με το φυτό από κάτω που τα φύλλα του τρεμοπαίζουν.  Ακούγεται αμυδρά ο αέρας σαν μουρμουρητό.  Η εικόνα θολώνει και σβήνει.

Σκηνή δεύτερη

Βλέπουμε μία αίθουσα πρες κόνφερανς.  Ο πρωθυπουργός είναι «ντυμένος»-τυλιγμένος με ένα σεντόνι.  Φοράει τα γυαλιά του που τα έχει κολλήσει στη μέση με σέλο-τέιπ.  Είναι καθαρός και σε καλή κατάσταση.  Δείχνει λίγο ικανοποιημένος, λίγο αγχωμένος, πάντως χαμογελαστός.  Στέκεται μπροστά σε μικρόφωνα και γύρω του βρίσκονται οι επίτροποι, με ελαφρά ξινισμένο ή αποστασιοποιημένο ύφος.  Είναι ντυμένοι και ταχτοποιημένοι, όπως στην αρχή τής πρώτης σκηνής.  Μόνο η υφασμάτινη «ταμπέλα» στο μπράτσο τού ενός έχει περιστραφεί, χωρίς εκείνος να το καταλάβει.  Όλοι είναι όρθιοι.  Πιο πέρα ίσως υπάρχουν μερικοί κομπάρσοι.

Ο πρωθυπουργός κάνει μία αδιόρατη κίνηση προς τα μπρος και μιλάει στο μικρόφωνο.

Πρωθυπουργός:  «Οι συνομιλίες διεξήχθησαν σε καλό κλίμα».

Μετά συνεχίζει να μιλάει, αλλά η ένταση τού ήχου αμέσως χαμηλώνει και δεν διακρίνουμε πια τι λέει.  Η κάμερα απομακρύνεται και η εικόνα θολώνει.

Ακούγεται από φωνή “off”, ένα ηχητικό μήνυμα.

Φωνή off:  «Κλιματιστικά Αερέξ.»

Εμφανίζεται ξανά η τελευταία εικόνα τής πρώτης σκηνής: το κλιματιστικό με το φυτό από κάτω.  Τώρα, στο σώμα τού κλιματιστικού βλέπουμε καθαρά το λογότυπο «AEREX».

 

Φωνή off:  «Κάνουν το καλό κλίμα... δεδομένο!»

ΤΕΛΟΣ

Σημειώση:

Ανάλογα με το μπάτζετ, η διαφήμιση μπορεί να προβάλλεται σε κάθε χώρα με διαφορετικό πρωθυπουργό, αντίστοιχα με τις τοπικές ανάγκες και παραδόσεις.  Ακολουθούν παραδείγματα ανθρωποχαρακτήρων πρωθυπουργών:

Ο θρησκόληπτος

Πέρασε τα παιδικάτα του στο κατηχητικό.  Έλαβε πλήρη, συντηρητική παιδεία.  Ουσιαστικά, ασκητικός, έμαθε ότι υπάρχει ένας μόνο αποδεκτός τρόπος δουλειάς και ένας μόνο αποδεκτός προορισμός.  Οτιδήποτε διαφορετικό και απρόοπτο τον αποδιοργανώνει.  Περιορισμένη και μυωπική προοπτική, λίγα «εργαλεία», τα οποία όμως τα γνωρίζει καλά.  Λάτρης τον κανόνων και τής τάξης, όχι πάντως τής τυραννίας.  Δεν δέχεται ότι λερώνει τα χέρια του, αλλά ουσιαστικά είναι αυστηρός με τους «υπηκόους» του.  Για ότι πάει στραβά, αργότερα στα απομνημονεύματά του θα γράψει ότι φταίγαν οι άλλοι.

Ο λυσσασμένος

Έφαγε απίστευτο ξύλο και απόρριψη από τα άλλα παιδάκια στο σχολείο και αργότερα – απόρριψη - και από αλλού.  Βαθύτατα ανασφαλής, με σύμπλεγμα κατωτερότητας.  Τον περισσότερο χρόνο τον περνάει σε ένα δικό του φαντασιακό σύμπαν.  Σφυρηλατήθηκε να έχει σιδερένια υπομονή και πείσμα.  Στη θέση που έφτασε, μόλις που κρατάει τα προσχήματα - με το φόβο ότι αν δεν τα κρατήσει, θα αποκαλύψει τα συμπλέγματά του και τους τρόμους του.  Όταν δεν τα κρατάει, γίνεται εκδικητικός σε όποιον τον βλάψει ή νομίσει ότι τον βλάπτει.

Ο επιβαρυμένος από το κισμέτ

Ο λάθος άνθρωπος στη λάθος θέση.  Κατάγεται από μακραίωνο πολιτικό τζάκι.  Στο σπίτι, τον υποχρέωσαν να γίνει πολιτικός – εκείνος ήθελε να γίνει πλέυ μπόυ ακαδημαϊκός, να κάνει ταξίδια και σπορ.  Μειωμένης αντίληψης, δεν γνωρίζει ούτε πώς να φερθεί στο φυσικό μεγαλοαστικό περιβάλλον του, ούτε στην πλέμπα που οι οικογένειά του τού έδωσε να κυβερνήσει.  Νιώθει άνετα μόνο ανάμεσα στους φίλους του, από τους οποίους άγεται και φέρεται.  Αν δεν τον κρατήσουν οι υφιστάμενοί του ως αχυράνθρωπο, δεν θα φτουρίσει.

Ο αχόρταγος

Είναι έξυπνος, πολύ έξυπνος.  Το μόνο που ξεπερνάει την εξυπνάδα του είναι η απληστία του.  Σε στιγμές παροξυσμού κλέβει ακόμα και τον εαυτό του.  Μαθημένος στον πολιτισμό των «φυλών», σέβεται τρελά το θεσμό τής οικογένειας και φροντίζει τα μέλη τής οικογένειάς του να τοποθετηθούν σε κάθε κυβερνητικό πόστο.  Ανάλογα με το βαθμό συγγένειας πάει και το πόστο.  Εκπληκτικά αδίστακτος στο να λέει ψέματα, φαντάζει ως να ζει σε άλλο σύμπαν, όπου τα γεγονότα είναι αλλιώς καμωμένα.  Μαέστρος στην παραπλάνηση και στην αλλαγή προσωπείων ανάλογα με τον συνομιλητή του, εκτίθεται όμως συχνά, εξαιτίας τού πάθους του για αρπαγή.

Ο απίστευτος

Έχει καταδικαστεί ως τώρα σε 720 χρόνια κάθειρξη, εκκρεμούν εναντίον του 160 δίκες, ενώ 1100 έχουνε πάει στο αρχείο.  Λένε ότι έχει μετοχές σε οποιαδήποτε επιχείρηση άνω των 10 ατόμων στη χώρα του.  Διαθέτει πέντε εφημερίδες, δύο κανάλια, τρεις σταθμούς και 250 ερωμένες.  Επίσης λένε ότι έχει εξαγορασμένους δικαστές, εισαγγελείς, χωροφυλάκους και πάει λέγοντας.  Λένε επίσης ότι έχει άριστες σχέσεις με τη Μαφία, την Εκκλησία (ειδικότερα: με όλες τις Εκκλησίες) και φυσικά με το Στρατό και τα Συνδικάτα.  Τους εργαζόμενους όμως τους στύβει.  Είναι πια θρύλος και θα μπορούσε το ίδιο καλά να ειπωθεί, ότι τα έχει κάνει τάτσι μίτσι κότσι με εξωγήινους.  Σημαντικοί διανοητές έχουν γράψει μελέτες για λόγου του.  Όταν τον ρωτάνε για αυτά, γελάει πλατιά, γδύνει με το βλέμμα του την πιο όμορφη τής παρέας και λέει απίστευτες απρέπειες.

  

Ο διορισμένος

Σπάνια περίπτωση πρωθυπουργού, προκύπτει μετά από αδυναμία εκλογής κανονικού πρωθυπουργού, με βάση κάποιες ασφαλιστικές δικλείδες των συνταγμάτων.  Έχει επιλεγεί πολύ προσεκτικά για κάποιο μεταβατικό διάστημα, από άτομα που θέλουν να μην κινδυνέψουν καθόλου από λόγου του, σε αυτό το μεταβατικό διάστημα.  Μιλάει λίγο, λέει τα απολύτως κοινότοπα και απαραίτητα και υπογράφει ότι τού βάζουν μπροστά του.  Σε χώρες με ιδιαίτερα ξεπεσμένη πολιτική κουλτούρα, επιλέχθηκε από κάποια τραστ, οπότε υπογράφει ότι τού βάλουν μπροστά του οι εκπρόσωποι των τραστ.

Idom

*  Ο όρος προέρχεται - από όσο ξέρω - από το "Αστερίξ και οι Βρετανοί".

         

Το μήλο και η μηλιά

Είναι αξιοσημείωτο ότι ο γιος τού Νοσφεράτου έγινε επικεφαλής τού Υπουργείου Απολύσεων...

Idom

Μία εξαιρετική χρήσιμη και γλαφυρή ιστοσελίδα.

http://cinemania.es/actualidad/noticias/8552/

All time classic αλλά και επίκαιρη!

Idom